Aronia to roślina owocowa – coraz częściej uprawiana w ogrodach działkowych. Uprawa aronii jest  atrakcyjna, bo aronia nie ma specjalnych wymagań glebowych. Można z jej owoców robić dżemy, konfitury, marmolady, powidła, soki i nalewki, można jej także użyć jako naturalnego barwnika.

Owoce aronii spożywane na świeżo są jednak cierpkie, mało smaczne. Wpierw zamrożona traci swój nieprzyjemny smak a nie traci na wartości. Najcenniejszą wartością aronii (świeżych owoców, suszonych i tych mrożonych) jest bogactwo witaminy C i P oraz soli mineralnych (wapń, fosfor, potas, magnez i żelazo).

Owoce aronii, a także sok z niej polecił mi lekarz, gdy leczyłam nadciśnienie tętnicze. Już u mnie ciśnienie w normie, ale „miłość” do aronii została.

Uprawiam aronię w moim ogrodzie i korzystam z jej owoców.

Oto kilka uwag dotyczących ich przetwarzania.

Sok robię ze świeżych owoców. Kiedyś robiłam go w sokowniku – parowniku z dodatkiem cukru. Ten czarny sok był znakomity, ale słodki. Teraz sok uzyskuję w sokowirówce wolnoobrotowej i pasteryzuję bez cukru lub z dodatkiem soku ze słodkich jabłek.

Aronię na konfiturę smażę krótko z cukrem (naprawdę troszkę) lub z jabłkami a przed włożeniem do słoiczków dodaję soku z cytryny. Świetnie nadaje się w takiej formie do deserów z ciast lub lodów.

Najczęściej jednak używam zamrożonej aronii, którą dodaję do musu owocowego. Robię go z różnych owoców i warzyw i jest wspaniałym deserem zimą.

Aronia uprawiana jest też jako roślina dekoracyjna, bo jej liście przybierają jesienią najpierw pomarańczową a potem czerwoną barwę.